367 Weergaven
2 Downloads
Log in
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in Beweegreden, het vakblad voor Oefentherapeuten Cesar en Mensendieck van mei 2016. Naar aanleiding van de enquête onder VvOCM-leden (Vereniging van Oefentherapeuten Cesar & Mensendieck-red.) over zorgproducten vroeg de redactie van Beweegreden mij of ik een artikel wilde schrijven over de Ronnie Gardiner Methode (RGM). De laatste jaren is er veel onderzoek gedaan naar het effect van bewegen en muziek op de hersenen. Omdat ik veel met parkinsonpatiënten werk, vond ik dat ik, om de hersenen van mijn parkinsonpatiënten optimaal te kunnen trainen, muziek moest gaan toepassen in mijn behandelingen. Op zoek naar een geschikte methode stuitte ik via LinkedIn op een aankondiging van een cursus RGM in Londen. Omdat RGM mij niets zei, maar in de aankondiging sprake was van beweging, ritme, muziek, cognitieve uitdaging en de toepasbaarheid bij parkinson, heb ik via Google gezocht naar informatie over deze methode. Wat ik las was voor mij voldoende reden om mij in te schrijven, temeer omdat dit een methode bleek te zijn waarin ik mijn beide passies, bewegen en muziek, kon combineren. Drie jaar later is de RGM een onmisbaar onderdeel bij mijn behandeling van onder meer de ziekte van Parkinson, CVA/NAH en MS; met succes en tot groot genoegen van de deelnemers. In dit artikel deel ik graag mijn ervaringen.

Ronnie Gardiner

Ronnie Gardiner (geboren in 1932 in Rhode Island, USA) is een succesvolle jazzdrummer. Hij speelde onder andere samen met Dizzy Gillespie, Gerry Mulligan en Benny Carter en treedt, ondanks zijn hoge leeftijd, nog geregeld op in Zweden, waar hij sinds 1964 woont. In mei 2015 is hij voor de ontwikkeling van zijn methode onderscheiden met de prestigieuze Mensa prijs. Als gevolg van een persoonlijke tragedie in 1980 werd Ronnie Gardiner depressief. Omdat hij, na verloop van tijd, merkte dat het drummen hem hielp om zijn stemming te verbeteren, is hij gaan nadenken en lezen over de motorische vaardigheden van een drummer en het effect van drummen (en ritme) op de hersenen. Zijn ideeën zette hij op papier en besprak deze met neurologen en enkele vooraanstaande musici (waaronder Stevie Wonder). Deze moedigden hem aan hiermee door te gaan. Zo ontstond zijn oefenmethode, in Zweden nog bekend onder de naam RGRM, die in eerste instantie werd ingezet in de behandeling van