Samenvatting

In 2016 is de richtlijn Stemklachten (Hemler et al, 2016) verschenen. De richtlijn Stemklachten wil een handvat bieden aan behandelaars van stemklachten om zo voor uniformiteit in diagnostiek, behandeling en begeleiding te zorgen. Hoewel de richtlijn gericht is op KNO-artsen zijn er voor logopedisten ook handvatten en adviezen rondom de behandeling van stemklachten in te vinden. In dit artikel worden alle voor logopedisten relevante onderdelen binnen de richtlijn beschreven en toegelicht met een tweetal casussen.


2200 Weergaven
275 Downloads
Log in
In 2016 is de richtlijn Stemklachten uitgebracht op initiatief van de  Nederlandse Vereniging voor Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde  van het Hoofd-Halsgebied (NVKNO), in samenwerking met de  Nederlandse Vereniging van Artsen voor Longziekten en Tuberculose  (NVALT) en de Nederlandse Vereniging voor Logopedie en  Foniatrie (NVLF). De richtlijn Stemklachten wil een handvat bieden  aan behandelaars van stemklachten om zo voor uniformiteit in diagnostiek,  behandeling en begeleiding te zorgen. Daarnaast staat het  voorkómen van onnodig en inefficiënt gebruik van medicatie en  behandeling centraal om zo voor een beter herstel en kostenbesparing  (ziekteverzuim, zorgkosten) te zorgen. Ongeveer 7 op de 1000  huisartsbezoeken zouden in verband met stemklachten plaatsvinden.  Hiermee zijn stemklachten dus een relatief veelvoorkomende  kwaal. Stemklachten hebben een grote invloed op de kwaliteit  van leven. 7,2% van de beroepspopulatie en 20% van het onderwijzend  personeel zou een of meerdere dagen per jaar ziekteverzuim  hebben vanwege stemklachten (Eekhof et al., 2016).

De richtlijn richt zich op volwassen patiënten  met stemklachten die verwezen worden  naar de tweede lijn (uitgezonderd zijn  kinderen en aandoeningen als maligniteiten  en laryngeale premaligne laesies).

Hoewel het merendeel van de richtlijn  gericht is op KNO-artsen zijn er voor logopedisten  ook handvatten en adviezen  rondom de behandeling van stemklachten  te vinden. Vooral de aanbevelingen  met betrekking tot behandelduur en diagnostiek  van stemklachten kunnen nieuwe  inzichten bieden aan logopedisten die  stemklachten behandelen in hun praktijk.  Ook wordt het belang van een goede com-  municatie en samenwerking tussen KNO-arts  en logopedist benadrukt.

In de praktijk blijkt echter dat nog niet  alle collega-logopedisten op de hoogte  zijn van de nieuwe richtlijn. Graag willen  wij door middel van dit artikel alle relevante  informatie binnen de richtlijn met  collega-logopedisten delen, zodat ook  binnen de logopedie meer uniformiteit  ontstaat rondom de behandeling van  stemklachten.

Richtlijn

Als uitgangspunt voor de richtlijn Stemklachten  (2016) is gebruik gemaakt van  de richtlijn van de American Academy of