Preventieve logopedie omvat de taken die een logopedist uitvoert ter voorkoming en tijdige onderkenning van logopedische stoornissen. De focus in dit artikel ligt op het voorkomen en tijdig signaleren van spraak-/ taalontwikkelingsstoornissen bij kinderen. Een taalontwikkelingsstoornis is één van de meest voorkomende aandoeningen bij kinderen (Tomblin et al., 1997), die op lange termijn kan leiden tot verminderde schoolresultaten, sociaal-emotionele en/of gedragsproblemen (o.a. Conti-Ramsden & Botting, 2004; Young et al., 2002). Vroege signalering en interventie dragen bij aan een verkorting van de behandelduur en leiden daarmee tot vermindering van zorgkosten en ziektelast. Juist dit maakt de berichten over bezuinigingen in de preventieve logopedie zorgwekkend.
De NVLF zocht een antwoord op de vraag of preventieve logopedie als kwalitatief volwaardige zorg beschikbaar kan blijven en welke alternatieve financieringsbronnen hiervoor aangewend kunnen worden. Het lectoraat Logopedie van de Hogeschool Utrecht heeft deze vraag in een onderzoek beantwoord (PriL; Beers, Van Niel & Gerrits, 2012). Er is gekeken naar aspecten als uitvoering, financiering, wensen uit de beroepspraktijk