Kinderen in het speciaal onderwijs krijgen vaak begeleiding van een logopedist. Hierbij richt de logopedist zich op het behandelen van logopedische stoornissen die invloed hebben op het volgen van onderwijs door het kind (Cox, Nannes & Schulte, 2011b). Logopedisten die werkzaam zijn in het speciaal onderwijs of de preventieve logopedie zijn vaak in dienst van de gemeente of een school (NVLF, 2013). Sinds het begin van de economische crisis in 2008 zijn steeds meer gemeenten en scholen gaan bezuinigen op logopedie. Een mogelijk gevolg van deze bezuinigingen is dat het behandeling van logopedische stoornissen die voorheen vergoed werd uit het schoolbudget, nu ten laste komt van de logopedie in de eerste lijn, vergoed vanuit de zorgverzekering (Cox et al., 2011a; Cox et al., 2011b). Uit eerder onderzoek blijkt dat gedurende 2008-2012 in verhouding steeds meer kinderen in de leeftijdsgroep van 8-16 jaar behandeld werden en steeds minder in de leeftijdsgroep van 4-7 jaar (Verberne, Swinkels & Veenhof, 2014). Dit zou een gevolg kunnen
Onderzoek met declaratiegegevens |
|
Kinderen blijven langer in behandeling bij de vrijgevestigde -logopedist |
|
10 oktober 2015 | |
C. Veenhof, C.J. Leemrijse, I.C.S. Swinkels, L.D.M. Verberne |
Samenvatting
Bezuinigingen bij gemeenten en scholen op screening en behandeling van logopedische klachten hebben mogelijk geleid tot een verandering van de-cliëntenpopulatie bij de vrijgevestigde logopedist. In dit onderzoek wordt gekeken naar verandering in leeftijd en het aantal kinderen dat jaarlijks start met een behandeling bij de vrijgevestigde logopedist. Ook is gekeken naar de omvang van de behandeling. Hiervoor zijn declaratiegegevens over de jaren 2008-2012 van 33 logopediepraktijken in Nederland geanalyseerd. Hierbij is gekeken naar de totale groep kinderen en naar kinderen die behandeld werden voor een taalontwikkelingsstoornis of een articulatiestoornis. Het totaal aantal kinderen en de leeftijd van de kinderen die jaarlijks startten met een behandeling bij de -logopedist is niet veranderd in de afgelopen jaren. Wel is het totaal aantal kinderen dat onder behandeling was bij de logopedist jaarlijks toegenomen.Deze toename lijkt dus te komen doordat kinderen langer in behandeling -blijven en niet omdat er jaarlijks meer nieuwe kinderen starten met een behandeling. Deze trend is met name zichtbaar in de groep kinderen met taalontwikkelingsstoornissen. Verder blijkt dat kinderen die op jongere leeftijd beginnen met een behandeling voor een taalontwikkelingsstoornis of een articulatiestoornis -gedurende een langere periode behandeld worden dan kinderen die op latere leeftijd starten met een behandeling.