Mijn ogen zeggen wat ik communiceren wil
8 juli 2016
Gerna Scholte
Alles_pages-to-jpg-0032_Tijdschrift Cover 2016
Volume 88, Issue 7

Kernwoorden:

317 Weergaven
5 Downloads
  • Literatuurlijst
  • Over de auteur
Log in
De oogbestuurde spraakcomputer Voor een toenemend aantal nietsprekende kinderen met ernstige motorische beperkingen biedt de oogbestuurde spraakcomputer tot dusverre ongekende mogelijkheden als ondersteunend communicatiesysteem. Helaas is er nog maar weinig onderzoek gedaan naar het gebruik van oogbestuurde spraakcomputers als hulpmiddel bij Ondersteunde Communicatie (OC) voor jonge kinderen (Borgestig, 2016). Maria Borgestig volgde voor haar promotieonderzoek 20 maanden lang 10 niet sprekende kinderen kinderen tussen de 1-15 jaar oud. Alle deelnemende kinderen voerden na ruim 1,5 jaar diverse activiteiten uit op de computer, passend bij leeftijd en interesses. Tevens gebruikten ze het hulpmiddel voor dagelijkse communicatie en sociale interactie en daarmee nam hun deelname in het gezin en op school toe en vergrote hun zelfbeschikking.

Een zo vroeg mogelijke inzet van OC is van belang voor de taal- en leerontwikkeling van kinderen. Dat concluderen MaryAnn Romski, Rose Sevcik en collega-onderzoekers in een internationale literatuurstudie over 30 jaar vroeginterventie en de inzet van OC daarbij (Romski, Sevcik, Barton-Hulsey & Whitmore, 2015). In die 30 jaar zijn er tal van studies over OC en vroeginterventie verschenen, waaronder ook de inzet van oogbestuurde en andere spraakcomputers (Branson & Demchak, 2009) Er is een redelijke hoeveelheid ‘practice-based evidence’ opgebouwd over essentiële waarde van vroeginterventie en de inzet van OC voor de taalverwerving van het jonge kind in relatie tot de gezins- en opvoedingssituatie (Van der Schuit et al., 2010; Heim, et al., 2011). Opvallend is de toename aan interventiestudies met zeer jonge kinderen (leeftijd 0-3 jaar). Ondanks deze positieve trend concluderen Romski en Sevcik in hun overzichtsstudie dat OC nog lang niet voor en door iedereen met een communicatief ernstig meervoudige beperking als eerste stap in vroeginterventie wordt gekozen.

Inmiddels heb ik van dichtbij

Literatuurlijst

  1. Borgestig, M. (2016) The impact of gaze-based assistive technology on daily activities in children with severe physical impairments. (Unpublished doctoral disertation). Linköping University, Sweden.
  2. Heim, M., Veen, M., Velthausz, F. (2011). COCP in de VG. Onderzoek naar de effecten, de implementatie en de sociale validiteit van het COCPvg-programma in Esdégé-Reigersdaal. Amsterdam: COCP-publicaties.
  3. Romski, M., Sevcik, R.A., Barton-Hulsey, A., Whitmore, A.S. (2015) Early Intervention and AAC: What a Difference 30 Years Makes. Augmentative and Alternative Communication 31(3), 181-202.
  4. Schuit, M., van der, Segers, E., Balkom, H. van, Stoep, J., & Verhoeven, L. (2010). Immersive communication intervention for speaking and non-speaking children with intellectual disabilities. Augmentative and Alternative Communication , 26 , 203–220.