Om de communicatie tussen de meertalige PMA en de logopedist mogelijk te maken, kan een tolk worden ingezet. In de literatuur is weinig bekend over de inzet van tolken in de logopedische setting. De bestaande literatuur betreft tolkeninzet in de diagnostische fase van het behandelproces. Roger & Code (2011) beschrijven onder andere dat de inzet van tolken de validiteit van een test vermindert. De inzet van een tolk moet daarom een weloverwogen keuze zijn, aldus Roger & Code (2011).
Echter, de communicatie voorafgaand aan de diagnostiek is eveneens van belang. Voor een goede afstemming tussen de meertalige PMA en de logopedist wordt in de Logopedische richtlijn ‘Diagnostiek en behandeling van afasie bij volwassenen’ aanbevolen om tijdens het anamnesegesprek samenwerking met tolken te overwegen (Berns et al., 2015).
Tijdens een anamnesegesprek kan er gekozen worden voor een formele of een informele tolk. Formele tolken hebben een opleiding gevolgd en zijn tolk van beroep (Bot, 2013). Informele tolken zijn mensen die op incidentele basis als tolk