De vele onduidelijkheden rondom auditieve verwerkingsproblematiek zorgen voor diversiteit in het handelen van professionals. Nadat in het eerste decennium van deze eeuw de Nederlandse audiologische centra beschikking hadden gekregen over diverse mogelijkheden om auditieve vaardigheden in kaart te brengen (zie Neijenhuis & van Herel-de Frel, 2010 voor een overzicht) ontstond onder de professionals geleidelijk de volgende vraag: Wat is nu, op basis van de huidige kennis en ervaring, de beste werkwijze? Verdient deze groep (nog steeds) aparte aandacht met specifieke diagnostische procedures?
Dit artikel bespreekt de huidige werkwijze van verschillende Nederlandse audiologische centra. Deze werkwijzen zijn verzameld via de deelnemers aan de FENAC studiedag ‘Diagnostiek van auditieve verwerkingsproblemen’ op 21 mei 2014 (zie ook Drullman et al., 2014). Vervolgens is het ICF-model toegepast om de luisterproblemen in kaart te brengen, waarmee een bredere kijk op de problematiek verkregen wordt.
Inleiding
Reeds meer dan 30 jaar bestaat er, zowel nationaal als internationaal, discussie rondom een aantal fundamentele kwesties bij auditieve verwerkingsproblemen (AVP; internationaal (Central)