Engage

De positieve invloed van het opstellen van behandeldoelen met ouders
6 september 2019
Inge Klatte, Marijke Luijten, Ingrid Singer, Ellen Gerrits
Alles_pages-to-jpg-0040_Tijdschrift Cover 2019
Volume 91, Issue 4

Samenvatting

Het betrekken van het gezin en ouders in de logopedische behandeling wordt steeds belangrijker gevonden. Een vorm van betrokkenheid is het gezamenlijk opstellen van doelen voor de logopedische behandeling. Dit gaat niet altijd vanzelf; een logopedist kan sturend zijn en/of een ouder afwachtend omdat niet duidelijk is welke rol/inbreng wordt verwacht. Keuzetools, zoals de tool ENGAGE, hebben als doel de logopedist en ouders van kinderen met TOS te ondersteunen in het gezamenlijk opstellen van doelen. In evaluatiegesprekken met logopedisten die ENGAGE hebben gebruikt werd een positief effect op de samenwerking met ouders genoemd. In deze studie is via interviews met logopedisten nagegaan wat de verandering in de samenwerking inhield, en hoe en wanneer deze verandering plaatsvond. Uit de analyse van de interviews komen verschillende contextfactoren, mechanismen en uitkomsten naar voren die door logopedisten gelinkt worden aan ouderbetrokkenheid. Er lijken drie effecten te zijn die bijdragen aan de ervaren positieve samenwerking: 1) een open en luisterende houding van de logopedist en hierdoor een grotere inbreng van ouders in het gesprek, 2) meer uitwisseling en kennis en hierdoor meer wederzijds begrip tussen logopedist en ouders en passende en relevante doelstellingen en 3) het proces van gezamenlijk opstellen van doelen en hierdoor meer ervaren ouderbetrokkenheid.

Kernwoorden:

1679 Weergaven
164 Downloads
  • Samenvatting
  • Methode
    • Deelnemers
    • Gesprekstool ENGAGE
    • Dataverzameling en - analyse
  • Resultaten
    • Contextfactoren
    • Mechanismen
    • Uitkomsten
    • Relaties tussen context, mechanismen en uitkomsten
  • Discussie en conclusie
  • Dankwoord
  • Appendix A
    • Topic guide:
  • Literatuurlijst
  • Over de auteur
Log in
In de gezondheidszorg weegt de individuele voorkeur van de patiënt steeds zwaarder mee in de behandeling (Gondek et al., 2017). Volgens Watts Papas, McAllister en McLeod (2009) zien we internationaal een verschuiving in het betrekken van ouders bij de logopedische behandeling. Waar de logopedist zich voorheen voornamelijk richtte op het kind, willen logopedisten nu gezinsgerichter werken en de voorkeur en behoeften van ouders meenemen in de behandeling. Het betrekken van ouders in de logopedische behandeling is belangrijk, aangezien ouders een rolmodel zijn voor hun kind en daarmee een grote rol spelen in hun ontwikkeling (Gerrits, Beers, Bruinsma & Singer, 2017). Een belangrijk onderdeel van de start van de therapie is het gezamenlijk met ouders opstellen van behandeldoelen. Een voordeel van het betrekken van de ouder is dat de therapie beter aansluit bij de voorkeur en behoeften van het gezin, relevanter is voor het kind en een positieve invloed heeft op de tevredenheid van ouders over de behandeling (Joosten et al., 2008; Rose, Rosewilliam & Soundy, 2017).

Echter, niet iedere ouder blijkt bij de start van de therapie in staat te zijn om mee te denken over behandeldoelen voor hun kind. Joseph-Williams, Edwards en Elwyn (2014) beschrijven in hun literatuuronderzoek een tweetal belangrijke voorwaarden in het samen opstellen van doelen. Allereerst dienen ouders voldoende kennis te hebben over het onderwerp om voldoende inbreng te kunnen geven. Alleen kennis is echter niet voldoende; ‘knowledge is not power’, zoals Joseph-Williams et al. (pg. 307, 2014) beschrijven. Ouders moeten ook weten dat hun inbreng een waardevolle aanvulling is op de vakinhoudelijke expertise van de logopedist. Een gelijkwaardige samenwerkingsrelatie tussen logopedist en ouder is dus van belang. Deze ontstaat niet vanzelf. Het inzetten van keuzetools kan hier een mogelijke oplossing bieden, aangezien deze een positieve invloed hebben op de therapeut-cliënt communicatie (Stacey et al., 2017). Keuzetools zijn interventies of instrumenten die ontwikkeld zijn voor het ondersteunen van de cliënt/patiënt en zorgverlener in het maken van beslissingen. Een voorbeeld van zo’n

Literatuurlijst

  1. Davies, K. E., Marshall, J., Brown, L. J. E., & Goldbart, J. (2016). Coworking: Parents’ conception of roles in supporting their children’s speech and language development. Child Language Teaching and Therapy, 33, 171-185, https://doi.org/10.1177/0265659016671169.
  2. Gerrits, E., Beers, M., Bruinsma, G., & Singer, I. (2017). Handboek Taalontwikkelingsstoornissen. Bussum, NL: Uitgeverij Coutinho.
  3. Gondek, D., Edbrooke-Childs, J., Velikonja, T., Chapman, L., Saunders, F., Hayes, D., & Wolpert, M. (2017). Facilitators and Barriers to Person-centred Care in Child and Young People Mental Health Services: A Systematic Review. Clinical Psychology & Psychotherapy, 24(4), 870-886. https://doi.org/10.1002/cpp.2052.
  4. Joosten, E. A. G., Defuentes-Merillas, l., De Weert, G. H., Sensky, T., Van der Staak, C. P. F., & De Jong, C. A. J. (2008) Systematic Review of the Effects of Shared Decision-Making on Patient Satisfaction, Treatment Adherence and Health Status. Psychotherapy and Psychosomatics, 77, 219-226, https://doi.org/10.1159/000126073.
  5. Joseph-Williams, N., Edwards, A., & Elwyn, G. (2014). Power imbalance prevents shared decision making. BMJ, 348(3), g3178. https://doi.org/10.1136/bmj.g3178.
  6. Klatte, I.S., Harding, S., & Roulstone, S. (2019) Speech and Language Therapists’ views on parents’ engagement in Parent Child Interaction Therapy. International Journal of Language & Communication Disorders. https://doi.org/10.1111/1460-6984.12459
  7. Klatte, I. S., & Roulstone S. (2016). The practical side of working with parent-child interaction therapy with preschool children with language impairments. Child language teaching and therapy, 32, 345-359, https://doi.org/10.1177/0265659016641999.
  8. Rose, A., Rosewilliam, S., & Soundy, A. (2017). Shared decision making within goal setting in rehabilitation settings: a systematic review. Patient education and counseling, 100(1), 65-75.
  9. Singer, I., Klatte, I. & Gerrits, E. (2019). ENGAGE: logopedische gesprektool voor het bepalen van de hulpvraag en het evalueren van persoonlijke participatiedoelen samen met de ouders van een kind met TOS. Bodegraven: K2 Publishers.
  10. Stacey, D., Légaré, F., Lewis, K., Barry, M. J., Bennett, C. L., Eden, K. B., … & Trevena, L. (2017). Decision aids for people facing health treatment or screening decisions. Cochrane database of systematic reviews, (4).
  11. Watts Pappas, N., McLeod, S., & McAllister, L. (2009). Models of practice used in speech-language pathologist’s work with families. In N. Watts Pappas & S. McLeod (Eds.), Working with families in speech-language pathology (pp. 1-38). Oxford: Plural Publishing.
  12. Wong, G., Westhorp, G., Greenhalgh, J., Manzano, A., Jagosh, J., & Greenhalgh, T. (2017). Quality and reporting standards, resources, training materials and information for realist evaluation: the Ramesess II project. Health Services and Delivery Research, 5(28), DOI 10.3310/hsdr05280.