De evidence-based richtlijn stotteren bij kinderen, adolescenten en volwassenen
13 maart 2015
Leonoor Oonk, Mark Pertijs
shutterstock_1121928752
Volume 87, Issue 3

Kernwoorden:

521 Weergaven
11 Downloads
  • Wat is een evidence-based richtlijn
  • Primair betrokkenen in de richtlijnontwikkeling
  • Uitgangsvragen
  • Waarderen wetenschappelijk onderzoek
  • Van bewijs tot aanbeveling
  • Het gebruik van de richtlijn
  • Implementatie
  • Tot Slot
  • Dankwoord
  • Noten
  • Literatuurlijst
  • Over de auteur
Log in
‘De behandeling van stotteren, ontstaan bij kinderen voor de leeftijd van vier jaar, begint voor de leeftijd van vijf jaar’. Dit is de eerste van de vijfentwintig aanbevelingen uit de onlangs gereedgekomen evidence-based richtlijn stotteren (Pertijs et al, 2014). Deze richtlijn is speciaal voor logopedisten geschreven met als doel de kwaliteit van de zorg te verbeteren.

De richtlijn geeft aanbevelingen over diagnostiek, behandeling, nazorg en begeleiding van kinderen, adolescenten en volwassenen met stotteren. Met stotteren wordt hier ontwikkelingsstotteren bedoeld dat over het algemeen ontstaat voor het zesde levensjaar, meestal tussen de tweeëneenhalf en vier jaar. Dit in tegenstelling tot andere vormen van stotteren die bijvoorbeeld ontstaan als gevolg van een neurologische aandoening, een trauma of door emotionele stress.

Dit artikel is de eerste uit een korte reeks over de richtlijn stotteren. Dit artikel licht het tot stand komen van de richtlijn toe en gaat in op de betekenis hiervan voor logopedisten. In een aantal vervolgartikelen wordt casuïstiek opgevoerd, waarmee het gebruik van de richtlijn in de praktijk wordt geïllustreerd.

Wat is een evidence-based richtlijn

Een richtlijn bestaat uit een tekst met aanbevelingen voor het handelen. De aanbevelingen berusten op bevindingen uit wetenschappelijk onderzoek, die zijn verkregen uit een systematische zoektocht in de literatuur. Zij worden afgewogen door professionals, in dit geval

Literatuurlijst

  1. Bouwen, J., Bunschoten, E.M., Nassy, F.K., Pertijs, M.A.J., Schillevoort, F., Wit de, I. (2014). Gestandaardiseerde Logopedie-Stottertherapie (GLS) . www.nedverstottertherapie.nl
  2. Guyatt, G.H., Oxman, A.D., Gunn, E.V., Kunz, R., Falck-Ytter, Y. & Schünemann, H.J.(2008). GRADE: what is “quality of evidence” and why is it important to clinicians? British Medical Journal, 336, 995-998.
  3. Ormondt van J. (2014). Patiëntenversie van de Richtlijn Stotteren bij kinderen, adolescenten en volwassenen, www.stotteren.nl/nieuws/548-patientenversie-richtlijn-stotteren.html
  4. Pertijs, M.A.J., Oonk, L.C., Beer, de J.J.A., Bunschoten, E.M., Bast, E.J.E.G., Ormondt, van J., Rosenbrand, C.J.G.M., Bezemer, M., Wijngaarden, van
  5. L.J., Kalter, E.J., Veenendaal, van H. (2014). Evidence-based Richtlijn Stotteren bij kinderen, adolescenten en volwassenen. Nederlandse Vereniging voor Logopedie en Foniatrie, Woerden.
  6. Yairi, E. & Ambrose, N. G. (2005). Early childhood stuttering. Austin Texas, Pro-Ed.