Communicatieve redzaamheid bij kinderen met taalontwikkelingsstoornissen
30 mei 2017
Ingrid Singer, Inge Klatte, Ingrid Cnossen, Ellen Gerrits
Alles_pages-to-jpg-0004_Tijdschrift Cover 2017
Volume 89, Issue 4

Samenvatting

In de zorg voor en het onderwijs aan kinderen met taalproblemen wordt de communicatieve redzaamheid van het kind meegewogen. Zo wordt rekening gehouden met de impact van taalproblemen op het dagelijks functioneren van het kind. Dit past bij de uitgangspunten van de International Classification of Functioning, Disability and Health Children and Youth (ICFCY), waarin de gevolgen worden beschreven van een stoornis voor het uitvoeren van activiteiten en voor de participatie in het dagelijks leven. Het begrip communicatieve redzaamheid is echter niet duidelijk gedefinieerd. Een eenduidige defi nitie van communicatieve redzaamheid is noodzakelijk, omdat dit de communicatie over de problematiek en over passende behandeldoelen vergemakkelijkt tussen professionals onderling en met (ouders van) kinderen met taalproblemen. In dit artikel worden de resultaten beschreven van een multidisciplinaire Delphistudie naar consensus over de defi nitie van communicatieve redzaamheid bij jonge kinderen met een taalontwikkelingsstoornis (TOS). Naar het oordeel van het Delphipanel zijn de vragenlijsten FOCUSNL en de verkorte versie FOCUS34NL geschikt voor het meten van verandering in communicatieve redzaamheid bij jonge kinderen met taalproblemen.

Kernwoorden:

1877 Weergaven
111 Downloads
  • Samenvatting
  • Methode
    • Deelnemers
  • Consensusstudie over de definitie van communicatieve redzaamheid
  • Resultaten consensusstudie
  • Onderzoek geschiktheid meetinstrument(en)
    • Resultaten geschiktheid meetinstrumenten
  • Conclusie en discussie
  • Nawoord
  • Over de auteur
Log in
Ontwikkeling van consensus over het begrip Bij ongeveer één op de tien kinderen komt de taalontwikkeling niet goed op gang, ondanks voldoende taalaanbod (Reep-van den Bergh e.a., 1998). Bij een aspecifi eke taalontwikkelingsstoornis (TOS) worden de taalproblemen veroorzaakt door een onderliggende stoornis of beperking, zoals een Autisme Spectrum Stoornis (ASS) of een verstandelijke beperking (VB). Een duidelijke oorzaak kan echter ook ontbreken, in dat geval wordt gesproken van een specifi eke TOS. In dit artikel wordt de term TOS gebruikt om beide groepen kinderen aan te duiden.

Vaak zal een kind met TOS zijn leven lang moeite houden met taal en communicatie (Clegg, Hollis, Mawhood & Rutter, 2005). Taal en communicatie spelen een grote rol in het dagelijks leven en taalproblemen kunnen grote negatieve gevolgen hebben voor het sociaal, emotioneel en cognitief functioneren van kinderen. Taalproblemen kunnen leiden tot verstoorde interactie tussen ouder en kind, moeite met het vormen en onderhouden van vriendschappen, leerproblemen en een minder succesvolle schoolloopbaan (Van Agt, Verhoeven, Van den Brink & De Koning, 2010; Timler, Olswang & Coggins, 2005; Conti-Ramsden & Botting, 2004; Snowling, Adams, Bishop & Stothard, 2001). Volgens ouders leidt de logopedische begeleiding bij kinderen met taalproblemen niet alleen tot positieve e­ ecten op de taalvaardigheid, maar vooral ook tot een verbetering van de spelontwikkeling, de socialisatie, het zelfvertrouwen en het gedrag (Thomas-Stonell, Oddson, Roberston, & Rosenbaum, 2009). Het verbeteren van de taalvaardigheid is voor ouders een middel, niet het doel (Law, Roulstone & Lindsay, 2015).

Het beschrijven van de gevolgen van een stoornis voor het uitvoeren