In 2009 verscheen op de wetenschapspagina van de Telegraaf een interview met de titel ‘wetenschap als fundament onder de logopedie’. Hele discussies heb ik daarna gevoerd met logopedisten over dit onderwerp. Regelmatig stelde een vakgenoot dat een zelfverzonnen methode bij haar Parkinsonpatiënten echt tot het beste resultaat leidde zodat PLVT niet eens meer werd overwogen. Of een collega stelde dat haar jarenlange werkervaring tot een zo hoge mate van deskundigheid had geleid dat ze geen nieuwe scholingen meer volgde. In 2015 volgde een opnieuw een sterk pleidooi – ditmaal vanuit Ellen Gerrits over het verstevigen van het fundament onder de logopedie. En toch blijft er een communicatiestoornis wanneer we het met elkaar hebben over wetenschap en logopedie. Nee, er komt geen belerend vingertje nu. Maar denk eens even mee over het volgende…
Wetenschappers vonden materiaal uit dat wordt geaccepteerd door het menselijk lichaam. Daarna volgde pas de toepassing ervan als prothese. Zonder fundamenteel onderzoek is er geen toegepast onderzoek. Fundamenteel onderzoek