Een vlotte jonge meid komt bij mij in de praktijk met een beginnende vorm van recidiverende noduli. Ze vertelt: “Ik ben zó voorzichtig geweest en heb zelfs al drie jaar niet meer gezongen!”
Hoewel ik al luisterend naar haar stem slechts een miniatuurafwijking hoor, bestempelt ze haar stemgeluid als afschuwelijk en ze geeft aan dat spreken soms pijnlijk is. Uiteindelijk blijkt dat haar vorige behandelaar heeft aangestuurd op ‘voorzichtigheid’ met de stem. Hoewel ik alle vertrouwen heb in de juiste gedachtegang over belasting en belastbaarheid bij de stem als fragiel instrument, ben ik niet voor ‘voorzichtigheid’.
Voorzichtigheid geeft voor mij het signaal: “pas op!”. Het alarmsysteem in mijn brein wordt geactiveerd en ik moet alert zijn op alles wat er mis kan gaan. Is het niet zo dat je juist iets omstoot wanneer je voorzichtig iets moet pakken? Zoekend in mijn etymologisch woordenboek zie ik dat het woord ‘voorzichtig’ komt van ‘vooruitziend’ of ‘scherpzinnig’. Dus toch