In 2017 is een herziene versie van de dyslexiewijzer uitgekomen en verstuurd naar alle geregistreerde dyslexiebehandelaars.
De nieuwe werkwijzer begint met een theoretisch kader waarin wordt uitgelegd dat de wijze waarop geletterdheid zich ontwikkelt sterk afhankelijk is van de taalontwikkeling. Wanneer de fase van geletterdheid is aangebroken wordt aangeraden om lees- en spellingmoeilijkheden mee te nemen in de beschrijving in ICFtermen. De TOS kan geduid worden als stoornis in de taalfunctie en de lees- en spellingproblemen zijn de beperkingen of functioneringsproblemen die daar het gevolg van zijn. In ICF-codering worden de domeinen van de taalstoornis aangeduid in B1-termen (mentale functies) en die van de lees- en spellingproblemen in D1-termen (leren en toepassen van kennis). De relatie tussen beide wordt in de werkwijzer duidelijk uiteengezet in tabellen.
De werkwijzer van 2017 verschilt op een paar punten van die van 2011. In de nieuwe werkwijzer is de Richtlijn Logopedische Dossiervorming 2016 toegepast waardoor bijvoorbeeld de evaluatie van de behandeling pas na 6 maanden plaatsvindt, in
