In zijn nieuwe boek Functioneel ademen toont Jan van Dixhoorn, arts, wetenschapper, en therapeut (Feldenkrais en craniosacraal therapeut) in een aantal hoofdstukken hoe hij zijn hele werkzame leven gewijd heeft aan het beschrijven, doceren, onderzoeken en evalueren van het evidence based werken volgens het procesmodel. Auteur beschrijft het dubbele tandrad en de adembeweging in relatie met alle dimensies van het lichaam. Het veel gehoorde adagium in de logopedie ‘je moet met je buik ademen’ (en dus de borstkas stil houden) is volgens hem onjuist en ook onmogelijk.
Logopedisten hebben in de praktijk te maken met het gegeven dat we geacht worden te weten wat het effect is van een bepaalde oefening. Deskundigheid bestaat vooral uit kennis van deze specifieke relaties. Dit noemt auteur het lineaire model. Hier tegenover stelt hij het procesmodel, dat inhoudt dat het effect niet alleen afhangt van de aard
