Het is rond acht uur als ik in mijn auto stap om naar de praktijk te gaan. Het zonnetje staat nog laag, maar de lucht is al prachtig blauw. De magnolia bloeit. Het lijkt een normale dag en ik voel me dankbaar. Het is rustig in de polder, maar ook als ik in Gouda aankom, kan ik in één keer doorrijden naar de praktijk zonder te hoeven wachten op overstekende scholieren, basisschoolkinderen en hun ouders. Het léék zo’n normale dag, maar de rust op de straten spreekt boekdelen.
Eenmaal op de praktijk aangekomen start ik mijn computer en zet ik mijn iPad klaar voor de eerste behandelsessie van die dag. Ook na ruim twee weken verloopt het leggen van de verbinding nog niet altijd even soepel en is er soms nog een helpende hand nodig, hoewel het steeds beter gaat.
Een greep uit een werkdag? Een gebarende logopediste die duidelijk articulerend aangeeft: ‘Ik zie jullie wel, maar ik