Na hoeveel sessies moet het hoofddoel van de behandeling vastgelegd zijn?
Het hoofddoel moet binnen maximaal vijf behandelingen (sessies met de patiënt) vastgelegd zijn. Deze afspraak is gekomen om een doelmatige en efficiënte behandeling te stimuleren. Het aantal van vijf behandelingen is gebaseerd op het feit dat het merendeel van de logopedische testen binnen vijf behandelingen afgenomen kan worden. Deze eis is vanaf 1 juli 2017 opgenomen in een addendum bij de richtlijn dossiervorming en wordt getoetst tijdens de kwaliteitstoets vanaf 1 januari 2018. Vanaf 1 juli 2019 is deze eis opgenomen in de NVLF-richtlijn logopedische dossiervorming.
Ik heb een test gebruikt die ik pas na zes maanden weer mag afnemen bij de patiënt. Het diagnostisch proces heeft twee maanden in beslag genomen. Wanneer doe ik dan de evaluatie en wanneer neem ik opnieuw de test af?
Volgens de richtlijn dossiervorming wordt het hoofddoel na maximaal zes maanden geëvalueerd. Er zijn situaties waarin tijdens het diagnostisch traject één of meerdere testen worden afgenomen. Dit kan een aantal behandelingen in beslag nemen. Dit kan consequenties hebben voor de termijn van het hoofddoel en voor de evaluatie.In het onderstaande voorbeeld wordt toegelicht hoe u hiermee om kunt gaan. Stel u heeft een patiënt die komt op 15 maart 2019 voor een eerste afspraak. Uw diagnostisch traject duurt twee maanden waarin u test(en) afneemt. U kunt gedurende het diagnostisch traject een hoofddoel opstellen voor twee maanden op basis van de specifieke hulpvraag. Denk aan een doel op activiteiten- of participatieniveau gemeten met een VAS. Er van uitgaande dat de logopedist gedurende het diagnostisch traject al start met behandeling en adviezen en informatie geeft aan de patiënt. Na twee maanden evalueert u het doel. Het diagnostisch traject sluit u af na twee maanden (op 15 mei). De test(en) (zoals de CELF) mag u na zes maanden herhalen (15 november), dus u stelt een behandelplan op met een nieuw hoofddoel (voor maximaal zes maanden) bijvoorbeeld uitgaande van de uitkomst van de test. De behandelepisode heeft u daarmee opgesplitst in twee periodes van respectievelijk twee maanden (waarvan twee voor de diagnostiek plus start behandeling) en een behandelperiode van zes maanden. U kunt bijvoorbeeld ook kiezen voor twee periodes van vier maanden, al dan niet rekening houdend met bijvoorbeeld vakanties.
Wat doet u bij een evaluatie na zes maanden?
Na maximaal zes maanden voer je een evaluatie uit. Je kijkt samen met de patiënt in welke mate het hoofddoel voor de afgelopen periode is behaald. Een evaluatie bestaat uit datgene wat op dat moment relevant is. Dit kan bijvoorbeeld zijn: een beoordeling van het behandelproces en resultaat (volgens de patiënt en volgens de logopedist) tot nu toe. Dit betekent niet dat alle testen en onderzoeken herhaald moeten worden.
Wanneer start de evaluatietermijn van een behandeling?
Bij de eerste afspraak met de patiënt of het moment dat het hoofddoel van de behandeling is geformuleerd? De eerste evaluatie vindt altijd na maximaal zes maanden plaats. Daarbij wordt gerekend vanaf de eerste afspraak met de patiënt. Dat geldt ook als het proces van anamnese, onderzoek, analyse tot en met het vaststellen van het behandelplan met hoofddoel meer tijd in beslag neemt dan één sessie. Dus stel dat u voor het opstellen van een behandelplan één maand nodig hebt, dan vindt de eerste evaluatie maximaal vijf maanden na het vaststellen van het hoofddoel plaats. Op basis van de resultaten wordt een nieuw behandelplan, inclusief een hoofddoel, gemaakt voor wederom maximaal zes maanden (maar het mag ook korter). Dit proces herhaalt zich. Aan het einde van iedere periode (van maximaal zes maanden) wordt geëvalueerd. Daarbij gaat het om zowel het behandelproces als het behandelresultaat volgens de patiënt en de logopedist. Dit betekent niet dat alle testen en onderzoeken herhaald moeten worden, maar alleen die testen en onderzoeken die nodig zijn om te bepalen of het hoofddoel voor de desbetreffende periode is gehaald. Deze werkwijze geven alle betrokkenen meer duidelijkheid over de doelmatigheid van de behandeling en wordt de doelmatigheid bevorderd.
Waarom is er gekozen voor een hoofddoel van maximaal zes maanden?
Behandelingen die langer duren dan zes maanden zijn vaak moeilijk te overzien. Er is voor gekozen om het hoofddoel te formuleren voor maximaal zes maanden. Hierdoor kunt u de behandeling opknippen in kortere perioden en evalueert u tussentijds met de patiënt om te zien of u nog op de goede weg bent. Dit maakt het proces inzichtelijker voor patiënt en logopedist.
In de richtlijn dossiervorming staat geen einddoel / eindresultaat meer. Waarom is hiervoor gekozen?
Het blijkt in de praktijk lastig om voor behandelingen die langer duren dan zes maanden een SMART-einddoel te formuleren. Het traject is vaak moeilijk te overzien. Er kunnen immers talloze factoren zijn die er voor zorgen dat het geformuleerde doel niet gehaald wordt. Omdat er gekozen is voor trajecten van maximaal zes maanden kunt u bij langer lopende behandelingen die doelen beter een hoofddoel noemen. Het staat u vrij om ook een einddoel te formuleren als de behandeling langer dan zes maanden gaat duren.