Een concreet voorbeeld: ongeveer 17 jaar geleden verscheen in Nederland een serie tests om auditieve verwerkingsvaardigheden in kaart te brengen. Na een tiental jaren bleken de professionals in audiologische centra hier (te) verschillend mee om te gaan. Door het combineren van de inzichten uit praktijk en wetenschap werd toen een position statement ontwikkeld. Nu, twee proefschriften, vele presentaties en discussiebijeenkomsten met professionals verder, is er een praktisch toepasbare, evidence-based diagnostische procedure bij kinderen met luisterproblemen.
Kunnen we deze tijd nog verkorten? Ik denk van wel. Allereerst kan de toegang tot nieuwe kennis verbeterd worden. Als logopedist in de praktijk wil je je vakmanschap kunnen onderbouwen. Naar welke wetenschappelijke literatuur kan je dan verwijzen? Misschien is dit een logische vraag voor de wetenschapsraad. Die kan stapels literatuur aandragen. Maar er zijn ook al allerlei online marktplaatsen waar dergelijke kennis uitgewisseld wordt (zie nvlf.nl > Tijdschrift voor Logopedie).
Een andere kans om nieuwe kennis sneller bruikbaar te maken, is het informeren van