Log in
Toen Manon van der List hoorde dat de overheid geld beschikbaar stelde om de leesachterstand bij kinderen in te lopen, zag ze daarin nieuwe kansen voor haar praktijk Alles Kids in Barendrecht. Zij ging met verschillende scholen een samenwerking aan voor leesbegeleiding. ‘Niet alleen levert het de kinderen en scholen veel op, maar ook de logopedist vindt hiermee weer een nieuwe vervulling van het vak.’
Michelle Iwema

Als Manon terugkijkt, werd de kiem van de samenwerking met de scholen gelegd met de Brede Vakinhoudelijke Richtlijn Dyslexie, die in 2021 werd geautoriseerd. ‘Er veranderde daarmee veel voor de scholen’, vertelt Manon. ‘Kinderen die ondersteuningsniveau 3 nodig hebben, kregen voor­heen soms hulp van een logopedist. Maar met de nieuwe Richtlijn werd bepaald dat de ondersteuning door de scholen moest worden gedaan zodat zij een goed dossier konden opbouwen, om ingediend te wor­den voor een dyslexieonderzoek. Hiermee wordt de verantwoordelijkheid bij het onderwijs gelegd. Dat vond ik een goed ding. Maar het legde wel veel extra op het bord van de scholen. Hierdoor zag ik een nieuwe kans voor onze praktijk. Ik hoorde dat de overheid geld beschikbaar ging stellen om de leesachterstanden aan te pakken van kinderen die waren ontstaan door de coronapandemie via het Nationaal Programma Onderwijs (NPO). Scholen mogen zelf bepalen hoe ze deze gelden uitgeven en daar heb ik op ingespeeld.’