Zijn we de laatste jaren anders gaan aankijken tegen leesproblemen en dyslexie?
De Jong: ‘Absoluut. We wachten nu niet meer met hulp bieden tot een kind uitvalt in groep 5 of 6. We weten nu dat het belangrijk is om kinderen al op jonge leeftijd te volgen en te kijken of ze profiteren van instructie. Zo niet, dan gelijk hulp bieden. Dit kan al eind groep 2 zijn en in groep 3, wanneer een kind klanken en letters krijgt aangeboden.’ Struiksma, net vijf weken met pensioen, knikt.
De Jong: ‘En we zijn de afgelopen jaren meer gaan kijken naar de erfelijke component. Kinderen van wie minstens een van de ouders dyslectisch is en van wie meer familieleden de leesstoornis hebben, zijn zogenaamde “familiar-risico-kinderen”. Zij hebben een veel grotere kans om ook dyslectisch te zijn.’
Struiksma: ‘Maar voor de hulpverlening is erfelijkheid eigenlijk niet zo belangrijk. Want wat doe je ermee?’
