Log in
De NVLF heeft veel leden die al jaren lid zijn. Maar de 93-jarige mevrouw Tiete Damsté- Terpstra spant de kroon. Op 23 september was het precies 70 jaar geleden dat zij zich als jonge logopediste aanmeldde bij de NVLF. Ze kijkt terug op een leven dat volledig in het teken stond van de logopedie.
Leontina Burgers

Het is nog maar enkele maanden geleden dat de echtgenoot van mevrouw Damsté professor dr. Helbert Damsté – op 92jarige overleed. Op 3 februari 2017 om precies te zijn. Een mooi zwartwit portret van hem staat ingelijst in de woonkamer van hun servicefl at. ‘Ik mis hem heel erg’, zegt mevrouw Damsté, die ondanks haar hoge leeftijd nog behoorlijk zelfstandig is. ‘We waren 58 jaar getrouwd. Helbert was de laatste jaren slechthorend dus we spraken niet zo veel meer met elkaar. Maar het is nu heel stil in huis zonder zijn gezelschap.’

Veel betekend voor logopedie

Het echtpaar Damsté-Terpstra heeft veel betekend voor de logopedie in Nederland. De heer Damsté was als hoogleraar Foniatrie en Logopedie verbonden aan de afdelingen Keel, Neus- en Oorheelkunde aan het UMC Utrecht en de Katholieke Universiteit Leuven. Als wetenschapper publiceerde hij veel boeken en artikelen, onder andere over stemstoornissen en stotteren. Mevrouw Damsté was logopedist en medeoprichter van de driejarige fulltime opleiding logopedie in Utrecht.