Log in
Gaat de slok melk de slokdarm in of verdwijnt een deel ervan in de luchtpijp? Met een camera in de keelholte is dat heel goed zichtbaar. Voor dat zogeheten FEES-onderzoek heeft de NVLF een consensusdocument opgesteld, zodat iedereen weet waar logopedisten zich aan moeten houden.
Suus van Geffen

‘Joh, neem nog een hapje. Je moet wel goed eten, hoor.’ Mensen met een slikstoornis horen dat nogal eens. Terwijl eten en drinken een enorme opgave kan zijn voor hen. De opmerkingen van familie en vrienden zijn één ding, de slikstoornis kan ook ernstigere gevolgen hebben. Een longontsteking bijvoorbeeld, doordat voeding in de longen terechtkomt, of gewichtsverlies als iemand te weinig voeding binnenkrijgt. Het punt met een slikstoornis is dat het van buiten niet altijd goed zichtbaar is. Een enorme hoestbui doordat iemand zich verslikt, zie je niet over het hoofd. Maar soms is er niets te zien, terwijl er toch een aanzienlijk deel van de voeding in de luchtpijp verdwijnt.

Camera in de keel

Ongeveer tien jaar geleden deed het nasoendoscopisch slikonderzoek zijn intrede in Nederland. Het waaide over uit de Verenigde Staten, onder de naam Flexible Endoscopic Evaluation of Swallowing (FEES). Via de neus wordt een klein slangetje, een scoop, in de keelholte gebracht. Aan die