Sinds jaar en dag gebruiken Nederlandse logopedisten het Klinisch Werkmodel Stotteren, ontwikkeld door Bertens. Dit model was hard aan een update toe en die is er nu: het Erasmus Klinisch Model Stotteren 2.0 voor (ouders van) kinderen en volwassenen die stotteren.
Het Erasmusmodel visualiseert het ontstaan en de ontwikkeling van stotteren, geïnspireerd door zes actuele wetenschappelijke theorieën/modellen en biedt een klinisch toepasbaar spreekkamermodel. De causale, uitlokkende of in stand houdende rol van genetische, neurologische, motorische, linguïstische, sensorische, emotionele, psychologische en sociale factoren zijn in het model opgenomen. Ook omvat het model twee schalen voor de ernst en de impact van het stotteren, in te vullen door de (ouder van) de persoon die stottert.
Uit het model vloeit voort dat vroeg starten met behandeling van groot belang is als het erop lijkt
