Log in
De (herziene) richtlijn stotteren beveelt sterk aan het therapieproces ten minste eenmaal per drie maanden te evalueren (NVLF, 2020, aanbeveling 21). Voor kinderen die stotteren geven ouders daarbij (minimaal) een score voor de stotterernst en stotterlast.
Marie-Christine Franken

Er is inmiddels een uitgebreider evaluatie-instrumentbeschikbaar: de Palin Parent Rating Scales (Millard & Davies, 2016). Deze betrouwbare en valide vragenlijst is namelijk onlangs gevalideerd vertaald in het Nederlands. Bijzonder aan deze lijst is dat ze is ontwikkeld op basis van wat ouders van kinderen die waren behandeld voor stotteren. Er is uitgegaan van wat zij aangaven als belangrijke tekenen van verandering door de therapie.

Bij kinderen, zeker bij jonge kinderen, zijn de observaties van ouders in het dagelijks leven van het kind onmisbaar: ‘Spreekt het kind door het stotteren minder, is het gefrustreerd, van slag, heeft het spreekangst? Hoeveel zelfvertrouwen heeft het kind in spreeksituaties? Hoe ernstig vinden de ouders het stotteren van hun kind en hoe bezorgd zijn ze erover? Wat is de invloed ervan op het gezin?’ De antwoorden op de 19 vragen van de lijst worden automatisch verwerkt tot een gewogen score op 3 Factoren: (1)