‘Rustig aan! Haal nou toch eens adem. Wat zeg je? Je praat zo snel.’ Rutger Wilhelm (43) heeft het ontelbaar vaak gehoord. Nog steeds krijgt hij weleens opmerkingen van die strekking. Toegegeven: Wilhelm praat inderdaad snel. Hij plakt woorden aan elkaar, herhaalt woorden of zinsdelen en voegt allerlei stopwoordjes toe aan wat hij eigenlijk wil zeggen. De officiële diagnose: hij broddelt. Hij weet dat pas sinds een jaar of negen. ‘Tot die tijd heb ik altijd gedacht, en dat zeiden mensen ook tegen me, dat ik stotterde. Maar mijn spraakproblemen zijn echt anders dan van iemand die stottert. Ik blijf bijvoorbeeld niet hangen op bepaalde letters.’
De stottertherapeut die ein-de-lijk de juiste diagnose stelde, legde Wilhelms spraak haarfijn langs de meetlat. Hij praat twee tot drie keer zo snel als gemiddeld. Ook schommelt zijn spreektempo nogal: zo nu en dan geeft hij extra gas, wat het voor de toehoorder nog lastiger maakt om hem te volgen. Wilhelm volgde tussen zijn 10
